Partij voor Democratie en Ontwikkeling in Eenheid (DOE) zet zich in voor herstel van morele waarden en normen, dienend leiderschap en wil zich inzetten om met alle positieve krachten, de Surinaamse bevolking tot ontwikkeling te brengen.
DOE heeft het welzijn van de mens in Suriname en haar omgeving centraal. Het gezin als hoeksteen van de samenleving, zorg voor elkaar, rechtvaardigheid, liefde en respect voor het leven. Sinds de invoering van het kiesrecht in Suriname zijn de meeste politieke partijen ontstaan als de perceptie van een maatschappelijke ongelijkheid. Politieke partijen zijn zelden leidend in discussies en het maken van plannen over een beter Suriname. Verder dan het samenstellen van wensen pakketten en vooral het bekritiseren van de partij die op dat moment de grootste politieke macht heeft, is het tot nu toe niet gekomen. DOE is als enige politieke partij daadwerkelijk in ontwikkeling. Dat is vermoedelijk mede de oorzaak van haar groei, met als hoogtepunt een zetel in de De Nationale Assemblee. De kracht achter het ontstaan van de partij is de wil om het Surinaamse volk in staat te stellen zichzelf te ontwikkelen. Een ontwikkeld Suriname is immers een ontwikkeld Surinaams volk. Randvoorwaarden voor ontwikkeling worden in een samenleving in stand gehouden en verbeterd door het bestuur. Goede definitie van de randvoorwaarden is daarin een eerste beginsel. De mens ontwikkelt zich vanaf de geboorte om zelfstandig in het bestaan te voorzien. Het stadium wanneer dit bereikt is, noemen wij volwassenheid. De mens is een sociaal wezen en zelfstandigheid is altijd in afhankelijkheid van anderen. Zelfstandigheid is niet gelijk aan onafhankelijkheid: een toestand die in feite niet bestaat.
De randvoorwaarden in een samenleving om ontwikkeling van de mens mogelijk te maken zijn onder andere:
– een onderwijsstelsel dat past bij de maatschappelijke en economische toekomst
– een gezondheidsstelsel dat gezondheidszorg bereikbaar maakt voor een ieder
– veilige woon en leefomstandigheden
– Maatschappelijke rust en stabiliteit
– een goed ingericht en functionerend staatsrechtelijk systeem
– een private sector die de ruimte en de faciliteiten krijgt om te ondernemen / produceren
– een overheid die een gezonde ontwikkeling stimuleert, bewaakt, monitort en faciliteert
– aanwezigheid en implementatie van een strategie erop gericht minderbedeelden / kwetsbare groepen te helpen zich te ontwikkelen naar meer zelfstandigheid.
– de ruimte voor een ieder op basis van geloof
– en gerechtvaardigde levensovertuiging zichzelf te ontwikkelen en een bijdrage te leveren aan de nationale ontwikkeling
Bestuurlijk is een land daarom onder te verdelen in de sectoren:
Zorg en welzijn: onderwijs en wetenschap, cultuur, zorg (gezondheid, kinderen en ouderen, mensen met een beperking, minder draagkrachtigen, enz),…
Veiligheid, orde en recht: rechtssysteem en justitie en hun werkarmen, defensie, bestuurlijke orde,…
Infrastructuur: bouw en onderhoud wegen en bruggen, telecom, verkeer (weg, water, lucht),…
Economie en technologie: handels regelgeving, internationale relaties, nationale inkomsten, arbeid, technologische ontwikkeling (toepassing),
Doelstelling van de partij is om mede ervoor zorg te dragen dat deze sectoren op kundige wijze worden bestuurd en ontwikkeld. Maar dit bestuur moet wel ergens concreets voor zijn. Dit zou b.v. een ontwikkelingsplan kunnen zijn. In het verleden zijn enkele van die plannen gemaakt. Bovendien stond in deze plannen niet de mens centraal, maar verschillende projecten waar de Surinaamse mens zich in moest passen. Zelfs in de “linkse” jaren 80 is volks participatie niet meer geweest dan het helpen uitvoeren van door anderen bedachte plannen. Democratie en Ontwikkeling in Eenheid betekent dat het eenrichtingsverkeer veranderd in tweerichting: ontwikkelings ideeën worden door de partij gepresenteerd aan de samenleving, met haar besproken, aangepast en eventueel helemaal veranderd. Daarna verwerkt de partij deze ideeën in een ontwikkelingsplan, dat zo veel mogelijk in detail wordt uitgewerkt. De partij denkt niet aan een korte termijn planning, maar een lange termijn planning van minimaal 20 jaren. De korte termijn plannen moet dus onderdeel van dit plan gaan vormen. Om dit te kunnen bewerkstelligen moet de partij zich organiseren. Naast het bestuur zouden een wetenschappelijk bureau en een communicatiebureau de verantwoording dragen voor de totstandkoming van het ontwikkelingsplan. Het is natuurlijk zaak om de juiste deskundigheid bij de partij te betrekken. Het technisch uitwerken (tot zeker detail) is anders onmogelijk. Voor de transparantie naar de samenleving is het essentieel: de bevolking weet dat DOE geen zaken verzint, maar ideeën toetst aan uitvoerbaarheid. En in dit proces ook aantoont met de uitvoering te kunnen worden belast.Interne mobilisatie en vooral begrip kweken voor deze benadering is essentieel. Net als tijdens een traditionele verkiezingscampagne zullen propagandisten het veld in gaan, alleen is hun taak anders: mensen motiveren voor eigen ontwikkeling met als boodschap dat DOE niet belooft, maar luistert. Democratie en Ontwikkeling in Eenheid betekent Suriname van, door en met ALLE Surinamers.
DOE’s Visie van Suriname in 2040
Uitgangspunten, te beschouwen als discussiepunten voor een lange termijn plan, is door de Partij hieronder vastgelegd in het kader van de formulering van een 2040 visie voor Suriname.
– Suriname zit in de top 3 van de meest groenste landen ter wereld
– Suriname heeft een jaarlijkse economische groei van +2%
– Haar primaire sectoren van inkomen zijn: off
– shore dienstverlening, toerisme, landbouw en agrarische industrie
– Inkomsten uit Natuurlijke hulpbronnen fungeren als financieringsinstrumenten voor de ontwikkeling van de dienstverlenende sector, toerisme en landbouw en landbouw industrie.
– Duurzaam milieubeheer is high priority. Uitbreiding van gebieden tbv exploitatie van natuurlijke hulpbronnen is
– 1% in een periode van 3 jaren.
– Onderwijs in Suriname is kwalitatief de beste in de Caraïben met een geletterdheid van 98% van de bevolking.
– Gezondheidszorg is kwalitatief de beste in de Caraïben met een gemiddelde levensverwachting van 80 jaren.
– Minder dan 35% van de beroepsbevolking is ambtenaar.